Rezerwat ornitologiczny "Stawy Przemkowskie" utworzony w 1984 r. leży na północnym skraju województwa legnickiego w gminie Przemków. Został wytypowany do ochrony terenów wodnych i błotnych w ramach międzynarodowej konwencji Ramsar. Na rezerwat składa się 35 stawów o łącznej powierzchni 948 ha i 12 łęgowych lasków zajmujących około 75 ha.

W wyniku badań prowadzonych w latach 1978-1984 przez członków Sekcji Ornitologicznej Koła Naukowego Biologów Uniwersytetu Wrocławskiego w rezerwacie i jego okolicach stwierdzono 216 gatunków ptaków, w tym 147 lęgowych. Stawy rybne to specyficzne ekosystemy stworzone przez człowieka, istniejące dzięki złożonym, cyklicznie powtarzanym zabiegom gospodarczym. Najistotniejszym środowiskiem dla awifauny lęgowej są szuwary trzcinowe i pałkowe, przylegające pasem o zmiennej szerokości (1-50 m, najczęściej 2-5 m) do brzegów grobli stawowych, bądź tworzące "wyspy" na mulistych wypłyceniach stawów. Niektóre wyspy wolno dryfują po powierzchni i te właśnie są obierane na miejsca lęgowe przez ptaki żyjące w koloniach. Najliczniejsza kolonię tworzy mewa śmieszka, zakładająca w różnych latach 1800-2700 gniazd. Często towarzyszy jej perkoz zausznik, którego liczebność waha się od 50 do 200 par. Bardziej stabilna liczebność wykazuje perkoz dwuczuby, gnieżdżący się w liczbie 120-140 par, tworząc w niektórych sezonach kolonie do 40 gniazd. Nietypowe dla siebie środowisko obrała czapla siwa. jej lęgi od 1982r. stwierdzono w szuwarze pałkowym. Liczebność tej rozproszonej kolonii stopniowo wzrasta. Gnieżdżące się w szuwarach czaple są bardziej skryte i mniej hałaśliwe w porównaniu z tradycyjnymi ich koloniami lokowanymi na wysokich drzewach. Taka zmiana obyczajów ma niewątpliwie znaczenie przystosowawcze.

Odmienna biologię wykazuje bak, który jest ścisłe terytorialny. "Stawy Przemkowskie" są najważniejszym, poza Doling Baryczy, śląskim lęgowiskiem baka. W poszczególnych sezonach odnotowano od 6 do 9 terytorialnych samców. Rezerwat jest także ważnym lęgowiskiem dla gęsi gęgawy, gniazdującej tu w liczbie do 14 par. Trzcinowisko stanowi też miejsce lęgów kilku par małych, równie pięknie ubarwionych wasatek.

Niektóre inne gatunki lęgowe związane z rezerwatem to: bielik, trzmielojad, kania czarna, błotniak stawowy, kobuz, perkoz rdzawoszyi, kormoran czarny, bocian czarny, krakwa, cyraneczka, cyranka, płaskonos, podgorzałka, żuraw. Spośród gatunków nielęgowych obserwowano tu takie rzadkości, jak: pelikan różowy, ślepowron, czapla nadobna, czapla biała, czapla purpurowa, kazarka, ohar, hełmiatka, szablodziób, brodziec pławny, mewa czarnogłowa, rybitwa białowasa, dzierzba rudogłowa.

Rezerwat jest ważnym miejscem wypoczynku i żerowania ptaków migrujących. Podczas jesiennych przelotów najliczniejsze są łyski (do 11.600 osobników), krzyżówki (do 10.600) i głowienki (9000).